Kategoria: Utwory teksty

(sł. Piotr Konczak, muz. Michał Miotke)

Kapodaster: IV

D
za łąki bezmiar kwietny
G D
za nad polem skowronki
C G D
za deszcze i słoty
C G D
za deszcze i słoty

D G D
za to że mi się jeszcze chce
C G D
za wczoraj i dziś
C G D
za nadzieję na jutro

D
za wszystkie uśmiechy
G D
za to co wytacza łzy
C G D
za to co je osusza
C G D
za to co je osusza

D
za wszystkie rozstania
G D
za trudne powroty
C G D
za to że jestem
C G D
za to że mimo wszystko jestem

C G D
pochwalony niech będzie
D C D
pochwalony niech będzie
D G D
pochwalony niech będzie
D C D
pochwalony niech będzie

D G D
pochwalony niech będzie
D C D
pochwalony niech będzie

(sł. Justyna Lew-Machnicka, muz. Michał Miotke)

D A
W serca zachwycie od dłoni do dłoni
G D
Przez krew i skórę myśl biegnie natchniona
D A
Żeby Twe piękno dłonią odsłonić
G h A
Żeby Cię tulić – w swoich – ramionach

Czułość spiesząca od cienia do cienia
Taka, że w niej narowista tęskność pała
Światło wbiega dotykiem płomienia
Który kryje – w sobie – drżące ciała

Ref.:

D A
Tak Cię kocham bez pojęcia!
G D
Już my – Miła – wraz omdleni
D A
A Ty trzymaj mnie w objęciach
G D A
Wśród wystrzałów światłocieni!

W tym splocie palców od słowa do słowa
Pulsują kontury, rumienią obłości
Jakaś piękna, jaka satynowa
I mnie ogarniasz – bezmiarem – miłości!

Ref.

(sł. Krzysztof Kasperczyk, muz. Patryk Wendrowski)

d C
Jak tak można wziąć i umrzeć?
d C
w poniedziałek, środę, czwartek,
d C
w czasie przeszłym się zanurzyć,
d C
pozamykać drzwi otwarte

F C
jak tak można wziąć i zniknąć?
d C
nie być – jutro i pojutrze,
F C
z czyichś oczu łzy wycisnąć
d C
śladem głowy na poduszce

jak tak można wziąć i odejść?
nie powiedzieć nic nikomu.
z życia wymknąć się jak złodziej –
po cichutku, po kryjomu

jak tak można nie być wcale
skoro tutaj dobrze było?
gdzie wylewać gorzkie żale,
że zbyt wcześnie się skończyło

Ref.:

B C
że choć mocno się kochało
F C
w środku dnia i ciemną nocą,
B F
życia ciągle jakoś mało…
C
jak tak można – jak? i po co?

(sł. Justyna Lew-Machnicka, muz. Michał Miotke)

E
Taka piękna miłość
A
– nic nie pozostało –
f
Nocny płacz żarówki
E
Tuli moje ciało

Wszystko utracone
Choć nam było sensem
Powiedz mi najmilsza
Co się zdarzy jeszcze?

A
Kto odkupi czyje winy
E
Kto zapomni, ja czy ty
f
Że nasz świat jedyny
E
Nie chciał naszym być

Kto w złe dni do serca
Przytuli czyje zdjęcie
Kto będzie pamiętał
Kto w niepamięć odejdzie

Komu od dziś w życiu gorzej
Kto się wzniesie, kto upadnie
Bardziej przecież już nie może
Bez nas świat ten zeszkaradnieć

Taka piękna miłość
Jak najszczersze słowo
Które się zgubiło
Na peronie obok

(sł. Justyna Lew-Machnicka, muz. Michał Miotke)

Kapodaster: II

Ref.:

C a
Usiądź tu ze mną
F G
Chwyć mnie za rękę, przytul się
C a
I śpiewaj w tę noc bezsenną
F G
W melodię zamień każdą łzę

C
Patrz jak niebem się toczy
a
Przed nasze oczy
d G
Wielki i Mały Wóz
Noc w czarnej zasłonie
Początek i koniec
Zamyka na klucz
Wszystko to co się stało
Bardzo bolało
Ale tak miało być
Jutro przez planet taniec
Złoty świt wstanie
Żeby w nas żyć

C a F G
Dzień mgłami odchodzi, noc ciszą natchniona
a G
Już ciemność stoi przy drzwiach
F G
Czemu trzymasz klucze tak uparcie w dłoniach
F G
A walizka pęka w szwach…

Drży serce miarowo, łkasz w moich ramionach
Już rzęsą toczy się łza
Czemu trzymasz klucze tak uparcie w dłoniach
A walizka pęka w szwach…

Ref.:

To nasza melodia, z dwóch szeptów złożona
W Twych oczach wciąż mieszka strach
Czemu trzymasz klucze tak uparcie w dłoniach
A walizka pęka w szwach…

Ref.:

>(sł.Tom Borkowski, muz. Michał Miotke)

G D
Chłonęły ściany gitar dźwięk
a G
Tłum ludzi, ty i ja
G D a
Ciekawość w oczach twych i lęk
G
Na twarzach ognia blask

C D G
Tę noc sprzed lat pamiętam wciąż
C D G
Tę noc zgubionych szans
a C D
Lecz obok wtedy siedział on
C D G
Bliżej był niż ja
a C D
Przy tobie wtedy siedział on
C D G
Ty z nim, naprzeciw ja

Ref.:
a G
A przecież tamta noc
a G
Już pozostała w nas
D
Bo wtedy inne ścieżki los
C D
Mógł zapleść nam wśród gwiazd

To była nasza noc
Jedyna taka noc
To wtedy nasze ścieżki los
Wytyczył tam wśród gwiazd

Rozwiałaś rano się jak dym
Odeszłaś, ogień zgasł
I nie wiem, co się stało z tym
Co się zatliło w nas

Lecz wciąż wracała mi się śnić
Ta noc zgubionych szans
Myślałem, czy ci dobrze z nim
Czy lepszy byłbym ja
Czy nadal jeszcze jesteś z nim
Wy tam, gdy tutaj ja

Ref.:
Bo przecież tamta noc
Już pozostała w nas
Choć wtedy inne ścieżki los
Mógł zapleść nam wśród gwiazd

To była nasza noc
Jedyna taka noc
To wtedy nasze ścieżki los
Wytyczył tam wśród gwiazd

Mijały lata, setki dróg
I innych nocy żar
Jak gdybym w tamtych znaleźć mógł
Co się zdarzyło nam

Kto wie, co los przyniesie mu
I jaką szansę da
Lecz dziś przede mną siedzisz znów
Znów gram dla Ciebie ja
Dziś taka sama siedzisz tu
Przy Tobie jestem ja

Ref.:
I znów jest tamta noc
Co zawsze była w nas
Jak wtedy kiedy ścieżki los
Poplątał nam wśród gwiazd

To dziś jest nasza noc
To znów jest taka noc
Jak wtedy kiedy ścieżki los
Wytyczył nam wśród gwiazd

(sł. Justyna Lew-Machnicka, muz. Michał Miotke)

Kapodaster: II

Ref.:

a d F a
ty dasz mi buków zapach tajemny
C H7 E
ja w twe ramiona wpuszczę połoniny
z liści pożółkłych dar drogocenny
gdy się jak bukiet wiosenny złożymy

a C d E
powiem ci szeptem – szept wiatr kołysze –
a C E a
wciąż trwa tamta wiosna, przerwijmy ciszę!
jest tyle pogody w śpiewności mowie
włóżmy jej suknię – niech zatańczy sobie!

Ref.

już prawie, już jesień, już blisko – są
odpowiedzi na najtrudniejsze pytania
spójrz; jak rozkwita nam wrzosowisko
gdy wschodzi słońce – oczu nie zasłaniaj!

Ref.

(sł. Justyna Lew-Machnicka, muz. Michał Miotke)

Ref.:
a
Gdzieś na końcu drogi
C G
Gdzieś u kresu dni
D
Stanę w Twoim progu
a
By powiedzieć Ci

a
Kilka słówek o tęsknieniu
G
Zwiewnych jak woale marzeń
D
Co znienacka, w okamgnieniu
a
Odmieniają ludzkie twarze

d
Wtedy chwycisz moje ręce
F
Na wpół wsparte o Twój próg
E
I nie będzie tęsknień więcej
Niż poddźwignąć będziesz mogła

Zatańczymy w sobie lekko
Nasz wczorajszy walc ulicy
I zamkniemy pod powieką
Migotliwe światło ciszy

Ref.

Potem szepnę – na odchodne –
Że Cię w górze wypatruję
Ty na drogę dasz mi drobne
I zapewnisz: Nie żałuję…

Zamkniesz światło w mojej dłoni
I nie będzie tęsknień więcej
Krzyk swój złożę w wiatr połonin
Mocno tuląc Twoje ręce

Ref.