Opublikowano

Wtuleni

(sł. – Piotr Konczak, muz. – Michał Miotke)

Ref.:
a e a
Zaplątała nam lato
a e a
w pajęczyny jesień.
C G a
Nie poradzisz nic na to
F G a
Nadszedł, miła, nasz wrzesień.

a e a
Nie ten polski, tragiczny
a e a (C G a)
ale własny, miłosny.
C G a
Szary i nostalgiczny
F G a
lecz częściej radosny.

Niech wolno mi będzie,
niech bogi pozwolą,
tulić Cię miła wiecznie:
w domu, w lesie, na polu.

Abyśmy tacy wtuleni
mogli przetrwać do wiosny,
zimą nie zalęknieni,
od wtulenia radośni.